Βρίσκεται στο νομό Αχαΐας, ανατολικά της Πάτρας, στο βορειότερο τμήμα της Πελοποννήσου, ενώ από τα υψώματά του απολαμβάνει κανείς θέα προς την πόλη της Πάτρας, τον Πατραϊκό κόλπο, τα βουνά της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας. Το μέγιστο υψόμετρό του εντοπίζεται στην κορυφή «Πύργος του Παλαβού» και στα 1.928 μ., ενώ έπονται σε ύψος οι κορυφές «Βοδιάς» (1.836 μ.), «Βουνό του Γιώργη» (1.804 μ.), «Μπάρμπας» (1.613 μ.) και «Κρανιά» (1.304 μ.). Ανάμεσά τους σχηματίζονται αρκετά οροπέδια, όπως το Πρασούδι ή Όμορφη Λάκκα, ο Οβρυόκαμπος, η Ρακίτα κα η Λουμπίστα.
Οι ντόπιοι το γνωρίζουν και με την ονομασία Βοδιάς, η οποία επικρατούσε άλλωστε στα μεσαιωνικά χρόνια μέχρι και τις αρχές του 20ού αι., από το θρύλο πως από την ψηλότερη κορυφή του Παναχαϊκού δεν καταποντίστηκε μονάχα ένα κομμάτι, τόσο μικρό σε μέγεθος όσο να χωράει ένα βόδι.
Από το βουνό εκρέονται ο Γλαύκος και ο Σελινούντας (τα φυσικά σύνορα του βουνού), ενώ ο πρώτος χωρίζει το βουνό στο νοτιοδυτικό τμήμα γνωστό και ως Ομπλό. Εκεί ο επισκέπτης μπορεί να βρεθεί και στην ομώνυμη μονή που έχει χτιστεί τον 12ο αι. Οι κυριότεροι οικισμοί βρίσκονται στα ριζά του βουνού, ενώ τα δάση είναι λιγότερα στο δυτικό και νότιο μέρος που έχουν υποστεί σημαντική υποβάθμιση και από την αλόγιστη ανθρώπινη δραστηριότητα (λαθροθηρία, υπερβόσκηση, πυρκαγιές). Δυτικά και ανατολικά βρίσκονται και οι περισσότερες καλλιεργούμενες εκτάσεις, ενώ το κεντρικό τμήμα είναι κυρίως άγονο.
Γεωλογικά, το βουνό ανήκει στη ζώνη Ωλενού-Πίνδου, ενώ συναντώνται δύο βασικοί τύποι βλάστησης και εδαφών, θαμνώδεις περιοχές και ορεινά λιβάδια από τη μια, ασβεστολιθικές χαράδρες και ιζηματογενή πετρώματα (φλύσχες) από την άλλη. Χάρη στην ιδιαιτερότητα των οικοσυστημάτων που προυσιάζει, το βουνό έχει ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000, ενώ προστατεύονται εξίσου το αισθητικό δάσος Χειμάρρων Σελέμνου-Χαράδρου και το Καταφύγιο Άγριας Ζωής στην περιοχή Άνω Καστρίτσι-Σούλι.
Στο βόρειο τμήμα του βουνού, μεταξύ Πάτρας και Ρίου, έχει εγκατασταθεί αιολικό πάρκο, ενώ λειτουργεί Κέντρο Περιβαλλοντικής Πληροφόρησης στο Πουρναρόκαστρο, που βοηθά στην περαιτέρω ευαισθητοποίηση και ενημέρωση σχετικά τις ιδιαιτερότητες του βουνού, συμβάλλοντας στην παγίωση της οικολογικής συνείδησης και την προστασία του. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η συνεχής προσπάθεια αναδάσωσης καίριων τμημάτων του ορεινού κορμού.