Είναι το ψηλότερο βουνό του νομού, καλύπτει κυρίως το κεντρικό τμήμα του (απλώνεται από την Επίδαυρο ως τον αργολικό κάμπο) και νότια συνορεύει με το όρος Δίδυμο. Η ψηλότερη κορυφή του («Παπακώστας») αγγίζει τα 1.199 μ., ενώ ανάμεσα σε αυτή και της «Τραπεζώνας» (στα 1.139μ.) εντοπίζεται και το ομώνυμο χωριό Αραχναίο (πρώην Χέλι) με σημαντικά αξιοθέατα τη Νέα και Παλιά Μονή Ταλαντίου. Άλλες σημαντικές κορυφές είναι ο «Προφήτης Ηλίας» (1.180 μ.), η «Μάλιε λύσεζε» στην περιοχή του Αρνά (1.140 μ.), το «Σιούρι» (938 μ.), η «Ελαφοκορυφή» ή «Ντρέρι» (931 μ.) και η «Μάλιζα» (857 μ.), όπου υπάρχει και καταφύγιο άγριας ζωής. Λόγω της ιδιόμορφης εικόνας που παρουσιάζουν οι κορυφές του από μακριά, οι κάτοικοι του Πόρου και της Τροιζηνίας αποκαλούν το Αραχναίο και «Κοιμωμένη».
Αρκετά στοιχεία αποδεικνύουν πως η περιοχή ήταν γνωστή από την αρχαιότητα. Καταρχάς, στους πρόποδες είναι κτισμένο το αρχαίο θέατρο Επιδαύρου, ενώ ο Παυσανίας αναφέρει πως εκεί ήταν κτισμένη η πόλη Λήσσα, καθώς και ότι στην κορυφή του «Προφήτη Ηλία» υπήρχαν βωμοί του Δία και της Ήρας, στους οποίους θυσίαζαν οι κάτοικοι σε περιόδους λειψυδρίας. Επίσης, σύμφωνα με αρχαία κείμενα, (π.χ. «Αγαμέμνονας» του Αισχύλου) το Αραχναίο χρησίμευε και ως φρυκτωρία (σύστημα επικοινωνίας τη νύχτα στην αρχαία Ελλάδα με πυρσούς), μιας και από την κορυφή του μπορεί κανείς να ατενίσει όλο τον αργολικό κάμπο. Τα ερείπια από τo φρούριο Γκύκλος βρίσκονται πάνω στο όρος Αραχναίο (στον αυχένα Σκούντι-Αραχναίο).
Στα εδάφη τής βόρειας πλευράς του φύονται πευκοδάση, η νότια ωστόσο έχει αποψιλωθεί ολοσχερώς. Έχει επίσης δημιουργηθεί αιολικό πάρκο, λόγω του υψηλού αιολικού δυναμικού της περιοχής. Δυστυχώς, το σύνολο των ανθρωπίνων επεμβάσεων έχει επιφέρει σοβαρές αλλοιώσεις στη βιοποικιλότητα της φυσικής χλωρίδας και πανίδας.